De "von den Anglersachsen" kennel
Verwachte leestijd: 7 minuten
NEELY'S VERHAAL - OF HOE WE ONZE PULIS KREGEN ...
Wij, dat zijn Ute en Steffen Täuber met zoon Theo en de ruige dieren Neely en Adele. Omdat wij in Hoyerswerda (in Saksen) gevestigd zijn en sportvissers zijn, hebben wij de kennelnaam "von den Anglersachsen" gekozen.
Onze eerste Puli
Meer dan vijf jaar geleden besloten we ons eigen huis te bouwen. Toen we hier kwamen wonen, rijpte het idee om een hond een thuis te geven. Natuurlijk moet het er een zijn voor buiten en niet een die constant binnen is. Een korte, gemakkelijk te onderhouden vacht was belangrijk, en hij moest dol zijn op kinderen en niet te groot!
Mijn man vloog naar Frankrijk voor 10 dagen als een leerling uitwisselings begeleider. Ik kocht een boek over hondenrassen en bestudeerde met mijn zoon Dustin welke hond bij ons zou passen. Mijn zoon droeg toen Draedlocks en toen we de Puli tegenkwamen zeiden we, het is gewoon geweldig, maar zeker tijdrovend om te verzorgen.
Vanuit een puur visueel oogpunt was het voor ons het "non plus ultra"! (gewoon iets speciaals) We zochten het op op het internet en vonden het telefoonnummer van mevrouw Händschke. Ik stelde haar vele vragen en kreeg het adres van de fokker Dagmar Bombeck. Ze had nog pups te plaatsen en dus reserveerden we een meisje Neely. Nexos, de enige kater uit het nest, was al bezet. Ik vertelde mijn man in Frankrijk dat ik verliefd was geworden op de Puli en hij zocht onmiddellijk op internet op hoe deze hond eruit zag.
Ik moet zeggen dat ik een zeer gevoelige neus heb en me niet kon voorstellen dat een hond met zo'n lange vacht niet zou stinken. Hoe stom het ook klinkt, ik nam contact op met mevrouw Bombeck van het Duitse Puli Club dat ik aan een Puli wil ruiken voor ik hem koop! Neely's opa Cimbo woonde toen nog in Dresden, zoals we van mevrouw Bombeck hoorden, en ook zij belde meteen de heer Tolle.
Dit verklaart de puzzelstukjes van de foto hierboven.
Wij waren meteen enthousiast over Cimbo in Dresden en wat waarschijnlijk niemand denkt van een Puli als ze hem zien, hij ruikt helemaal niet onaangenaam! Onze zoon Theo, ik en vooral mijn man waren allemaal "weggeblazen" door zo'n ruig dier. Toen ging alles heel snel. We bevestigden de aankoop van Neely aan Dagmar en haalden haar uiteindelijk op. Dit was bijna 6 jaar geleden en we houden zo veel van onze prinses dat we er nooit spijt van hebben gehad. Integendeel, ze ontwikkelde zich zo geweldig dat we van vele kanten bevestiging kregen wat een geweldige hond we hebben.
We bezochten shows en intussen is ze "Duits Kampioen".
Precies op tijd, altijd zo'n 60 dagen na elke loopsheid, werd onze Neely geplaagd door schijnzwangerschap. Ze pakte alles op wat op een puppy leek. Pluchen speeltjes uit Theo's bed werden bijzonder begeerd (rode tijger), zelfs een varkensoor at ze niet op, maar likte het, droeg het rond en toonde het ons vrolijk. "Ze zou zeker een goede moeder zijn", zeiden we en we besloten (ik) en (mijn man was het er op een gegeven moment weer mee eens) om haar minstens 1 keer te laten dekken en werpen voor de fok .
Ons eerste nest
Zo gezegd, zo gedaan! Ze was nu al 3 1/2 jaar oud en het was de hoogste tijd voor de eerste keer. Haar hitte viel precies samen met onze zomervakantie. Wij hadden een huisje aan de Oostzee geboekt en wilden eigenlijk op de terugweg de eigenaar van de reu ontmoeten. Maar midden in de vakantie onderbrak mijn man de vakantie en reed 1000 km (voor mijn bestwil) naar Katja Möwius, omdat Neely zich niet helemaal aan de tijd hield. We hebben haar daar 2 dagen gelaten, maar helaas is het niet gelukt met Ficko.
Nu was het weer Dagmar die zich ermee ging bemoeien en het mogelijk maakte dat we een andere reu bij haar thuis konden ontmoeten. Andras van de Pustastrolchen wist uiteindelijk onze Neely over te halen "ja" te zeggen. Ja" en we reden vol vreugde naar huis van onze vakantie aan de Oostzee. Na slechts 14 dagen, was Neely al veranderd. Ze at alles wat ze kon krijgen en we hoopten dat ze zwanger was. Zelfs zonder echo konden we haar gewicht zien toenemen en uiteindelijk de puppies voelen. Opnieuw was het Steffen die eigenlijk niet wilde, maar zo'n geweldige werpkist bouwde en die 3 weken van te voren klaarzette om Neely eraan te laten wennen. Precies op de dag die ik had berekend, werden onze 3 meisjes geboren - eerst Ajna, toen Aizel en tenslotte Adele.
In ons land werden ze de Drie Vrouwen van de Hengelaarsbijlen genoemd. Nog een grappig toeval, want wij vissen bijzonder graag bij de vijver "Drei Weibern", die echt bestaat in Saksen.
Onze Theo (toen 8) was elke dag in de werpkist te vinden en wilde alle drie de pups houden.
Het was voor ons allemaal een geweldige ervaring, die we nooit meer zouden willen missen. Zonder te vergeten dat er ook veel werk was, vanaf de 7e week. Want toen sprongen de puppies plotseling uit de 50 cm hoge werpkist op ons af, renden het hele huis rond en eisten dat ze bezig gehouden werden. Neely was een geweldige moeder en bracht drie prachtige meisjes groot, die naar mevrouw Händschke renden voor de nest inspectie. Ik zou de dag van het afscheid liever niet zo gedetailleerd beschrijven. Het was niet makkelijk om na 10 weken afscheid te nemen.
Op 19 december werden de puppies opgehaald. We denken dat we Ajna en Aizel in goede handen hebben gegeven. We hebben foto's ontvangen en houden contact met de eigenaars.
Een speciaal kerstcadeau voor ons was Adele, een puppy uit het eerste nest!
We waren dolgelukkig Adele te zien opgroeien en nu wordt ze in oktober 2010 2 jaar.
Ze kan het goed vinden met haar moeder. Neely knuffelt haar als een puppy als ze schijnzwanger is en Adele laat haar alles doen. Ze vallen ook elke nacht dicht tegen elkaar aan in slaap. Het is zeker een verrijking voor Neely! Ze ravotten samen en als we een paar uur het huis uit zijn, hebben ze allebei elkaar. Ze zijn zo aan ons gehecht dat je zelfs moet vechten voor een plaatsje op de bank omdat Neely en Adele er al op zitten.
Lieve Dagmar,
Hartelijk dank voor uw steun ook voor de tweede dekking in juli 2010. U heeft het weer mogelijk gemaakt om ons bij u te ontmoeten om Ares von den Wirbelwinden en uw Neely von Discher`s Hoff samen te brengen op 28 juli, onze 10de huwelijksverjaardag. Nu kijken we uit naar het tweede nest! Als ik Neely`s buik aanraak, kan ik het "borrelen" van de puppies voelen ...... Er zijn er zeker 2 van hen!
Veel groeten van Ute, Steffen, Theo en
de ruige dieren Neely en Adele
Onze andere fokkers
- Puli fokker "von der plietschen Deern"
- Puli fokker "von den wuseligen Pfoten
- Puli fokker "von den Zottelbärchies
- Puli fokker "von den Zottelbärchies
- Puli fokker "vom Wiembach
- Puli fokker "van de zotteligen Gefährten".
- Puli fokker "Krambambulis
- Puli fokker "vom Müllersgrund
- Puli Fokker "Dreads On Paws
- Puli Fokker "Dreads On Paws
This post is also available in:
