Puli fokker "von Discher's Hoff
Verwachte leestijd: 10 minuten
Wij wonen ongeveer 20 km ten noorden van Hannover in stadje Elze-Bennemühlen, dat behoort tot het district Wedemark. Daar hebben we een timmermanswerkplaats de gespecialiseerd is in de bouw van raamzonen, vandaar de kennelnaam: "von Discher's Hoff". Dit is Nederduits en betekent: "von Tischler's Hof".
in
Onze eerste Puli
Nadat onze zonen verhuisd zijn, zijn we nu een twee-persoonshuishouden met alleen honden. Ons woonhuis ligt direct naast de timmerwerkplaats. Tot onze vreugde en die van onze honden wonen twee van onze drie zonen en andere familieleden bij ons op het grote terrein, dus er is altijd wel watin. Bovendien hebben de actieve Pulis hier alle gelegenheid om zich echt uit te leven en te sprinten, wat helaas niet altijd mogelijk is in het veld- en bosgebied "bijna" voor de deur. Dit is in in voorjaarsmaanden (april-juli) bij wet verboden door deeenten gunste van het ongestoord fokken van wild.
Onze kennel "von Discher's Hoff
Wij fokken in de PUK(Deutscher Puli Klub e.V.) volgens de uitgebreide en strenge voorschriften van de verenigingen VDH (Verband für das Deutsche Hundewesen) (nationaal) en FCIininternationaal). bij de 10.09.1996 kreeg onze kennelnaam "von Discher's Hoff"een erkenning van de FCI en daarmee de internationale bescherming.
Natuurlijk proberen wij bij het fokken het behoud van het rastype, de gezondheid en de karaktersterkte van de Pulis te bevorderen en te intensiveren.
Wij streven hiernaar door weloverwogen paringen. Daartoe hechten wij er veel belang aan in de eerste in een vriendelijke partner voor ons mensen te zijn. DeDe Puli is dit van nature, maar natuurlijk, zoals overal, zijn er uitzonderingen. Gelukkig is het aantal in dergelijke gevallen te verwaarlozen, en als ze zich voordoen een worden ze bijna altijd veroorzaakt door een verkeerde lichaamshouding! Wij fokken dus niet alleen op schoonheid, en een principe weigeren wij voor onze teven partners de misschien mooi zijn, maar zich op een atypische manier gedragen. Het zou ook waanzinnig jammer zijn om deze oorspronkelijke hond, die in een oneindig lange periode naar gebruik is gefokt, met zijn vele waarden en positieve kwaliteiten, te verlagen tot het nederige niveau van "slechts" voldoen aan de schoonheidsideaal.
We kwamen bij toeval bij PULI terecht in die tijd
Toen onze zonen een leeftijd in in hun wens voor een hond (gesteund door mij) steeds sterker werd, konden zij mijn man, die in tegenstelling tot mij was opgegroeid zonder dieren in de familie, overhalen een hond te nemen door alle drie op een jaar in Kerstmis af te zien van verdere cadeaus. Het was dus al duidelijk door Sinterklaas dat er een hond zou mogen een. Maar wat voor soort? de hele familie marcheerde naar de schuilkelder. Er was, ondanks absoluut volle kooien, slechts een hond aanbevolen voor een gezin. een reus! De grootte lijkt op die van een Duitse Dog. Hij was echter veel te groot voor mijn man en toen hij na een onrustige nacht (J) overtuigd was, toen hij de volgende ochtend in het asiel informeerde, was bij de hond al bezet. Om de kinderen te kalmeren, werden kranten gekocht, maar ook daar was niets geschikts te vinden. Toenbij de het de beurt aan een rassenboek van de buurman. Wij zijn alleen gestopt bij de foto van de puli vanwege de ongewone outfit en de kop:een dweil op vier poten". Echter, toen we begonnen te lezen: Grootte - oke voor mijn man (ikdegrotere honden in die tijd), speelt tot op hoge leeftijd - geweldig voor de kinderen, bewakers huis en tuin -een wens, de hond voor ons was snel omcirkeld. Toen werd het moeilijker om überhaupt een Puli te vinden. Zelfs in deze tijd van het jaar! Maar met veel geluk en hulp van de PUK is ook dat gelukt en is onze eerste Puli een getrokken.
dit was de vijf maanden oude reuin" uit debij de"Rasterman's" fokken, die heel snel van mijn man een hondenliefhebber maakte met zijn liefdevolle en aanhankelijke aard en met zijn intelligentie. Zozeer zelfs dat ik na 2,5 jaar een teefje uit Hongarije mocht importeren met zijn eenen eerste fokken. Onze eerste poging was deeen teef, "Hüpajtás Pici Panna", de prachtig uitgroeide en zeer succesvol was op tentoonstellingen. Helaas bleek een jaar later dat zij een fokkenevaluatie had bij het onderzoek naar heupgewrichtsdysplasieHD). Zo hadden we al een jonge en zeer dierbare "gepensioneerde" in de fokken.
Omdat de import uit Hongarije ons klem zette vanwege de uitbreiding van de bloedlijnen voor de Duitse fokken, maakteeen man nog een jaar later de "fout" een mijeen met de vereniging naar Hongarije te laten reizen om opnieuw een fokkente zoeken.
Dankzij de intensieve en ervaren hulp van mevrouw Händschke kreeg ik, als leek inbij de, genoeg kennelsbij de zien om serieus genomen te worden en keerde ik, tot afgrijzen van mijn man, uit Hongarije terug met een teefje van acht maanden (Dabastelki Endzsi) en een teefje van acht weken (Nogeszparti- Tolvajváró Franci). Daarna moest ik hem leren dat er nog een teefje van acht weken (Kurjancs-Dombi Ajna) zou volgen, de op het moment van mijn vertrek geen een nestkeuring had gehad en de mevrouw Händschke, die langer in vakantie bleef, mee wilde nemen. Dat werkte ook. Hij herstelde echter een van zijn schrik, toen hij hoorde dat de eerste teefje van acht weken dat hij had meegebracht, bestemd was als geschenk voor eenin in.
deze keer hadden we meer geluk en beide teven kregen de Toegelaten tot. bij de 21.04.1997 kregen we ons eerste nestje, dat gevolgd werd door vele andere tot vandaag. Wij hadden ook geluk met mijnin, de mij haar teef Franci, de wij sowieso als een aanvaardbaar tweede huis beschouwden tijdens vakanties of andere bezoeken, nadat zij de Toegelaten tot had behaald, ook ter beschikking stelde voor fokken ok.
Maar helaas blijft het geluk niet altijd trouw. Dus, op slechts 8,5 jaar oud, stierf onze geliefde "Pronto" na een ernstige ziekte. Hij verliet ons, net zoals hij gekomen was, begin december, opnieuw net voor Kerstmis. Zelfs de aanvankelijke euforie van de gemakkelijke geboortes in Endzsi en Francibij de een domper toen onze meest succesvolle teef op tentoonstellingen totin toe (Ajna, beter bekend als Würfel) haar eerste nest liet doden door een vastzittende Depupsbij de zulke ernstige complicaties dat het, ondanks een keizersnede en twee doodgeboren pups, niet langer mogelijk was een met haar verder te fokken. Twee andere pups, een reu en een teefje, hingen bij de een zijden draadje, maar overleefden gelukkig met veel zorg en mede dankzij de hulp van Endzi. Zij zorgde voor hen beiden gedurende de volgende nacht, de Ajna in in kliniek moest doorbrengen, toen ik al wanhopig was omdat het buikje van de kleine teef alarmerend opzwol ondanks masseren en het laten lopen van urine en ontlasting. Zij maakte de schoon, warmde ze op en had meer succes dan ik. Ze was echter ook erg verdrietig toen ze hen bij de volgende dag aan de moeder moest teruggeven.
We hieldendeeen teef uit het nest, Fenya. Onze kleine April Fool, zoals we haar noemen, omdat ze bij de 01 april 2000 geboren is. Ze deed haar moeder eer aan en zette de successen van de show voort. Haar mooiste resultaten behaalde ze waarschijnlijk toen ze pas drie jaar oud was en in competitie met elf andere Pulis (waaronder erkende kampioenschaps teven van bekende fokkers), de tweede plaats in de open klasse op de World Show Dortmund 2003 en later direct na het baren van haar laatste nest op de leeftijd van acht jaar, op de World Show in Stockholm 2008 de "Veteran World Winner".
Naast Fenya hielden we Gyuszi de fokken, een dochter van Franci, geboren bij de 25.08.2000. Gyuszi, in tegenstelling tot Fenya, de temperamentenbundel, is een zeer rustig type en had weinig op tentoonstellingen. Dus hebben we haar daarmee gespaard en genoten en genieten nog steeds van haar evenwicht en gehechtheid aan ons.
Met deze twee een een nieuwe generatie nu reeds de pensioengerechtigde fokken bereikt.
Tot ons verdriet hebben Pici van 16,75 jaar, Endzsi van 13 jaar en Ajna van 15 jaar ons in ook verlaten. Maar Fenya en Gyuszi zijn gelukkig in goede gezondheid en genieten van hun oude dag. Anders is er Ody von Discher's Hoff, genaamd "Tomate", een dochter van Fenya. Zij woont in bij het gezin van onze jongste zoon, maar brengt ook veel tijd door met ons en onze vierpotige gepensioneerden. Dit jaar heeft ze hier weer voor een generatie nakomelingen gezorgd. Met haar nest gaf ze onseen veelbelovende in en we zijn benieuwd hoe ze zich in de toekomst zullen ontwikkelen.
Naast het plezier de fokken ons bracht, was de ras zelf natuurlijk altijd belangrijk. Daarom hebben wij in de loop van vele jaren getracht hen te steunen door daden die voor ons mogelijk zijn. Oppervlakkig door mij, maar altijd met de steun en hulp van mijn man, incl. de steun van het gezin. de familie in ruimere zin, de me met raad en daad bijstond wanneer dat nodig was. Natuurlijk was dit altijd een hoop plezier, naast het werk dat graag gedaan werd.
Ik begon me dus een beetjeeen" te voelen met mijn eerste Puli hier in het noorden en daarom begon ik in 1993 te proberen een jaarlijkse Puli bijeenkomst te organiseren. Na een geringe deelname in het begin, toen slechts 1 PuliJ ons bezocht, is de "Ontmoeting in Wedemark"bij de maar gestaag gegroeid en een druk bezocht evenement geworden. Intussen komen de deelnemers niet alleen bijeen voor een wandeling bij de zondag, maar vanwege de soms vrij lange reizen komen zij bijeen voor een "weekend in Wedemark". Ook de aantal deelnemers isbij de maar gestaag gegroeid, uiteindelijk ook dankzij mijn lieve pups, de hierin een grote rol hebben gespeeld. Het is altijd mooi om de harmonie tussen mens en dier te ervaren en te zien hoe vriendschappen die in de loop van de tijd zijn ontstaan, zich verdiepen.
In 1996 werd ik benaderd door De Puli Club met de vraag of ik, aangezien ik al actief was, bereid zou zijn de noord Nationale regio over te nemen. Natuurlijk deed ik dat en kreeg automatisch ook een extensie in Puli in. Zo zal, indien mogelijk, de jaarlijkse Club Winner Show van het PUK steeds afwisselend in regio's plaatsvinden, zodat hij voortaan ook hier in tussenpozen zal plaatsvinden. In 2007 hadden we de kroon op zo'n Puli meeting, die ook de vierde Club Winner Show was die hier werd gehouden, met een recordaantal van meer dan 70 tweebenige bezoekers en 46 verschillende Puli's verspreid over het weekend door ons voortdurend stijgend aantal deelnemers.
Helaas moest ik in laatste drie jaar stoppen met het organiseren van deze bijeenkomsten, omdateen een in bedrijf veeleisender werd en ik Ouderin eneen helpers ook. Intussen had ik ook de pupbemiddeling mij genomen, was officier van dierenwelzijn en werd tenslotte 2e voorzitter van de hele PUK. Intussen heb ik echter aleen kantoren aan nieuwe, dorstige handen kunnen overdragen, het meest recent in jaar aan in Voorzitterschap van de de regionale groepenen het 2e Voorzitterschap van de PUK.
Ik was zeer ontroerd en verheugd toen de de vereniging mij in de laatste algemene vergadering verrassend tot erelid benoemde als erkenning voor mijn werk.
Gelukkig kan ik hieraan toevoegen dat het de bedoeling is om volgend jaar, 2012, de clubshow hier weer te houden. Met de actieve steun van de nieuwe supervisor van de LG noord zal ik na de pauzejaren het beproefde "Weekend in de Wedemark" kunnen organiseren en ik hoop dat onze vorige bezoekers ons ook na de pauze de zullen blijven en dat wij elkaar allemaal weer zullen ontmoeten.
Dagmar Bombeck,
Robert Koch Str. 6
30900 Wedemark
05130-40106
D.Bombeck@arcor.de
www.von-dischers-hoff.de
This post is also available in:
